ماهی زینتی

آرشیو مطالب در دسته بندی ‘سورم’

سورم خال قرمز ازدسته سیچلایدهای آمریکایی است که بر خلاف سایر سیچلایدها رفتار پرخاشگرایانه ای از خود نشان نمی دهد. این ماهی بومی رودخانه ی آمازون در آمریکای جنوبی است. دارای رنگ زرد بر روی بدن است که نقطه های قرمز فراوانی بر روی آن قرار گرفته اند.

آکواریومی با حداقل حجم ۵۵ گالن برای نگهداری یک جفت از این ماهی مورد نیاز است. استفاده از شن نرم در کف آکواریوم و قرار دادن فضاهای محدودی برای پنهان شدن، محیطی طبیعی را برای این ماهی مهیا می سازد. گیاه در آکواریوم این ماهی خیلی دوامی ندارد. چرا که این ماهی علاقه ی زیادی به خوردن برگ گیاهان نشان می دهد و آن ها را از بین می برد. دمای ۲۲ تا ۲۹ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۰ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.

تکثیر این ماهی کار چندان دشواری نیست. پس از این که ماهی نر جفت خود را پیدا کند هر دو ماهی به دنبال محلی صاف مانند یک تخته سنگ برای تخمریزی می گردند. ماهی ماده در هر مرتبه تخمریزی در حدود ۲۰۰ تا ۸۰۰ عدد تخم تولید می کند. لاروها پس از ۳ تا ۵ روز از تخم خارج می شوند و در این زمان توسط والدین به درون حفره ای درون سنگ های کف آکواریوم انتقال می یابند. لاروها پس از یک هفته قادر به شنا کردن و پذیرش غذاهای ریز مانند نوزاد میگوی آب شور هستند. والدین ممکن است در اولین تجربه ی تخمریزی خود لاروها را از بین ببرند. اما در مراحل بعدی با موفقیت از نوزادان مراقبت خواهند نمود.

سورم خال قرمز در کل از دسته سیچلایدهای صلح جو است و تنها در زمان جفتگیری و تولید مثل مقداری پرخاشگر می شود. نگهداری این ماهی با ماهی مختلف امکان پذیر است. اما توصیه می شود که از این ماهی در کنار سایر سیچلایدهای آمریکایی که از نظر اندازه یکسان هستند نگهداری شود.

سورم خال قرمز در طبیعت از انواع غذاهای گیاهی و پروتئینی تغذیه می کند. غذاهای گیاهی مانند کاهو، کدو سبز و خیار و غذاهای پروتئینی مانند میگوی آب شور، کرم خونی منجمد و کرم خاکی مورد قبول این ماهی هستند و می توان آن را با چنین غذاهای تغذیه نمود.

سورم شانه قرمز از دسته سیچلایدهای آمریکایی است که بر خلاف سایر سیچلایدها رفتار پرخاشگرایانه ای از خود نشان نمی دهد. این ماهی بومی رودخانه ی آمازون در آمریکای جنوبی است. سورم شانه قرمز نسبت به سایر گونه های سورم رشد بیشتری دارد و تا ۲۰ سانتی متر رشد می کند. این ماهی دارای رنگ قرمز در پشت آبشش ها و همچنین بر روی باله های شکمی است. همچنین دارای چشمانی به رنگ قرمز روشن و خطوطی عمودی بر روی بدن است.

آکواریومی با حداقل حجم ۵۵ گالن برای نگهداری یک جفت از این ماهی مورد نیاز است. استفاده از شن نرم در کف آکواریوم و قرار دادن فضاهای محدودی برای پنهان شدن، محیطی طبیعی را برای این ماهی مهیا می سازد. گیاه در آکواریوم این ماهی خیلی دوامی ندارد. چرا که این ماهی علاقه ی زیادی به خوردن برگ گیاهان نشان می دهد و آن ها را از بین می برد. دمای ۲۲ تا ۲۹ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۰ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.

تکثیر این ماهی کار چندان دشواری نیست. پس از این که ماهی نر جفت خود را پیدا کند هر دو ماهی به دنبال محلی صاف مانند یک تخته سنگ برای تخمریزی می گردند. ماهی ماده در هر مرتبه تخمریزی در حدود ۲۰۰ تا ۸۰۰ عدد تخم تولید می کند. لاروها پس از ۳ تا ۵ روز از تخم خارج می شوند و در این زمان توسط والدین به درون حفره ای درون سنگ های کف آکواریوم انتقال می یابند. لاروها پس از یک هفته قادر به شنا کردن و پذیرش غذاهای ریز مانند نوزاد میگوی آب شور هستند. والدین ممکن است در اولین تجربه ی تخمریزی خود لاروها را از بین ببرند. اما در مراحل بعدی با موفقیت از نوزادان مراقبت خواهند نمود.

سورم شانه قرمز در کل از دسته سیچلایدهای صلح جو است و تنها در زمان جفتگیری و تولید مثل مقداری پرخاشگر می شود. نگهداری این ماهی با ماهی مختلف امکان پذیر است. اما توصیه می شود که از این ماهی در کنار سایر سیچلایدهای آمریکایی که از نظر اندازه یکسان هستند نگهداری شود.

سورم شانه قرمز در طبیعت از انواع غذاهای گیاهی و پروتئینی تغذیه می کند. غذاهای گیاهی مانند کاهو، کدو سبز و خیار و غذاهای پروتئینی مانند میگوی آب شور، کرم خونی منجمد و کرم خاکی مورد قبول این ماهی هستند و می توان آن را با چنین غذاهای تغذیه نمود.

ترجمه: سعید عالی پور

سورم سبز از دسته سیچلایدهای آمریکایی است که بر خلاف سایر سیچلایدها رفتار پرخاشگرایانه ای از خود نشان نمی دهد. این ماهی بومی رودخانه ی آمازون در آمریکای جنوبی است.

آکواریومی با حداقل حجم ۵۵ گالن برای نگهداری یک جفت از این ماهی مورد نیاز است. استفاده از شن نرم در کف آکواریوم و قرار دادن فضاهای محدودی برای پنهان شدن، محیطی طبیعی را برای این ماهی مهیا می سازد. گیاه در آکواریوم این ماهی خیلی دوامی ندارد. چرا که این ماهی علاقه ی زیادی به خوردن برگ گیاهان نشان می دهد و آن ها را از بین می برد. دمای ۲۲ تا ۲۹ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۰ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.

تکثیر این ماهی کار چندان دشواری نیست. پس از این که ماهی نر جفت خود را پیدا کند هر دو ماهی به دنبال محلی صاف مانند یک تخته سنگ برای تخمریزی می گردند. ماهی ماده در هر مرتبه تخمریزی در حدود ۲۰۰ تا ۸۰۰ عدد تخم تولید می کند. لاروها پس از ۳ تا ۵ روز از تخم خارج می شوند و در این زمان توسط والدین به درون حفره ای درون سنگ های کف آکواریوم انتقال می یابند. لاروها پس از یک هفته قادر به شنا کردن و پذیرش غذاهای ریز مانند نوزاد میگوی آب شور هستند. والدین ممکن است در اولین تجربه ی تخمریزی خود لاروها را از بین ببرند. اما در مراحل بعدی با موفقیت از نوزادان مراقبت خواهند نمود.

سورم سبز در کل از دسته سیچلایدهای صلح جو است و تنها در زمان جفتگیری و تولید مثل مقداری پرخاشگر می شود. نگهداری این ماهی با ماهی مختلف امکان پذیر است. اما توصیه می شود که از این ماهی در کنار سایر سیچلایدهای آمریکایی که از نظر اندازه یکسان هستند نگهداری شود.

سورم سبز در طبیعت از انواع غذاهای گیاهی و پروتئینی تغذیه می کند. غذاهای گیاهی مانند کاهو، کدو سبز و خیار و غذاهای پروتئینی مانند میگوی آب شور، کرم خونی منجمد و کرم خاکی مورد قبول این ماهی هستند و می توان آن را با چنین غذاهای تغذیه نمود.

مطالب مرتبط: ماهی اسکار ، انواع ماهی سورم ، سورم زرد ، ماهی فلاورهورن ، سیچلاید گورخری

سوروم ماهی نسبتا صلح جو و بومی آمریکای جنوبی و رودخانه آمازون است و تا ۲۰ سانتیمتر رشد می کند . هر چند نباید زیاد به صلح جویی این ماهی دل بست چون بسیار حساس و قدرتمنداست و حتی پیراناها هم جرات نزدیک شدن و درگیری با این ماهی را ندارند. بخاطر وجود آرواره های قوی و دندانها تیز در جلوی آرواره ها .
سورم ها مثل سایر سیکلیدها گیاهان آکواریومی را از بین میبرند. به همین دلیل بهتراست از گیاهان مصنوعی در مخزن این ماهی ها استفاده بشود . همینطور این ماهی ها عادت به حفر ماسه دارند که باعث گل آلود شدن آب مخزن میشود و به همین دلیل باید فیلترهای قوی ای را در آکواریوم این ماهی ها نصب کرد . شرایط مناسب برای نگهداری آنها دمای بین ۲۴ تا ۲۸ درجه و سختی آب dH 4 – 6 و pH آب ۶ – ۶٫۵ درجه است . سورم ها انواع غذاهای بسته بندی شده تترا بصورت پلت رو دوست دارند . همینطور از سبزیجات تازه ای مثل کاهو و اسفناج و کدو و نخود فرنگی آب پز پوست کنده هم میخورند . سورم ها خجالتی هستند و عادت به مخفی شدن دارند و مثل سایر سیکلید ها علاقه به پنهان شدن در کوزه های سفالی بزرگ دارند . عاملی که باعث می شود تا این ماهی نزد ماهی های دیگر خطرناک جلوه کند دندان های جلویی این ماهی هست . سوروم ها در سه رنگ طلایی ، سبز و فیروزه ای در بازار یافت میشنوند . باله های شکمی به رنگ مسی و ۹ – ۸ خط عمودی تیره رنگ در طول بدن به چشم می خورد . این خطوط بیشتر در دوران جوانی ظاهر می شنوند و با بزرگ شدن و بالغ شدن سوروم ها تنها نیمی از آنها که به باله ی دمی ماهی نزدیک تر هستند باقی می مانند و باقی محو میشوند . با این حال این ماهی قادراست تا این خطوط و رنگ های بدنش رو روشن و خاموش کند . چشمان این ماهی رنگ شاخصی از قرمز و نارنجی دارند .

باله ی پشتی و مخرجی ماهی نر در مقایسه با ماده نوک تیز تر و اندازه اش هم بلندتر از باله ی ماده است که این باله ها در ماهی نر تا نزدیکی باله ی دمی کشیده شده است. رنگ نر و ماده در حالت کلی یکی است ولی ماده ها کمی رنگ پریده تر بوده و خطوط آبی رنگ در سر ماده ها خیلی کم است یا اصلن وجود ندارد . نر بالغ باله های بلندتر و نوک تیز تری دارد.ماهی ماده ( بالغ ) نقطه ی تیره رنگی روی باله ی پشتی درست در بالای دومین راه خود ( بین دومین و آخرین راه ) دارد . در طول دوران تکثیر پرخاشگر می شوند و به تعقیب ماهی های دیگر می پردازند . برای تکثیر باید اجازه داد ماهی جفت خودش را خودش انتخاب کند و بخاطر مشکل پسند بودن این کار ممکن است زمان زیادی طول بکشد . اولین نشانه ی انتخاب جفت , قفل کردن لبها و مجادله ی بین جفت غالب با نرهای دیگر است . تکثیر آنها باید در تانکی مجزا انجام بشود .

کف مخزن باید از سنگ های تیره رنگ پوشیده شده باشد . این ماهی از داشتن مکان هایی برای مخفی شدن خوشش می آید که میشود از گلدان های سفالی استفاده کرد که علاوه بر ایجاد مکانی برای مخفی شدن سوروم ها , بستر مناسبی هم برای تخم ریزی آنها فراهم می شود . همچنین سوروم ها نسبت به شرایط بد آب حساس هستند چون بسیاری از بیماری ها به خاطر شرایط نا مطلوب آب در مخزن بوجود می آید . بعد از تخم ریزی بطور کامل از تخم ها نگهداری می کنند . ماهی ماده بالای سر تخم هایی که گاه تا ۱۰۰۰ عدد میرسد ایستاده و از آنها مراقبت می کند . بچه در دهان والدین مراقبت می شود و فقط برای شکار کردن و غذا خوردن بیرون می آید . غذای مناسب برای بچه ها، آرتمیای تازه از تخم در آمده و یا ذرات ریز غذای خشک است .

سورم طلائی بومی رودخانه ی آمازون است. این ماهی بر خلاف سایر سیچلایدها موجودی صلح جو است. سورم طلائی دارای بدنی زرد رنگ و رنگ نارنجی بر روی باله ها است.

آکواریومی با حداقل حجم ۵۵ گالن برای نگهداری یک جفت از این ماهی مورد نیاز است. استفاده از شن نرم در کف آکواریوم و قرار دادن فضاهای محدودی برای پنهان شدن، محیطی طبیعی را برای این ماهی مهیا می سازد. گیاه در آکواریوم این ماهی خیلی دوامی ندارد. چرا که این ماهی علاقه ی زیادی به خوردن برگ گیاهان نشان می دهد و آن ها را از بین می برد. دمای ۲۲ تا ۲۹ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۰ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.

تکثیر ماهی سورم کار چندان دشواری نیست. پس از این که ماهی نر جفت خود را پیدا کند هر دو ماهی به دنبال محلی صاف مانند یک تخته سنگ برای تخمریزی می گردند. ماهی ماده در هر مرتبه تخمریزی در حدود ۲۰۰ تا ۸۰۰ عدد تخم تولید می کند. لاروها پس از ۳ تا ۵ روز از تخم خارج می شوند و در این زمان توسط والدین به درون حفره ای درون سنگ های کف آکواریوم انتقال می یابند. لاروها پس از یک هفته قادر به شنا کردن و پذیرش غذاهای ریز مانند نوزاد میگوی آب شور هستند. والدین ممکن است در اولین تجربه ی تخمریزی خود لاروها را از بین ببرند. اما در مراحل بعدی با موفقیت از نوزادان مراقبت خواهند نمود.

سورم طلائی در کل از دسته سیچلایدهای صلح جو است و تنها در زمان جفتگیری و تولید مثل مقداری پرخاشگر می شود. نگهداری این ماهی با ماهی مختلف امکان پذیر است. اما توصیه می شود که از این ماهی در کنار سایر سیچلایدهای آمریکایی که از نظر اندازه یکسان هستند نگهداری شود.

سورم طلائی در طبیعت از انواع غذاهای گیاهی و پروتئینی تغذیه می کند. غذاهای گیاهی مانند کاهو، کدو سبز و خیار و غذاهای پروتئینی مانند میگوی آب شور، کرم خونی منجمد و کرم خاکی مورد قبول این ماهی هستند و می توان آن را با چنین غذاهای تغذیه نمود.